Wieliczka Wieliczka: NIE dla sierpa i młota

master7 · Wysłany: 15-04-2008, 08:35

Wszystkim polecam lekturę dwóch artykułów w kwietniowym "Głosie Wielickim":

Kto się boi PRL-u?:
Jest to wywiad z przedstawicielką pomysłodawców muzeum, gdzie wyjaśniane są ich intencje, potwierdzające opinię, że nie chodzi tu wcale o propagowanie komunizmu.
Niestety są też słowa potwierdzające to o czym tutaj wspominano, że nikt z urzędu czy rady nie chce podjąć jakiejkolwiek rozmowy na ten temat, pisma pozostają bez odpowiedzi. A odmowa jest bardzo lakoniczna i sprowadza się do "nie uzgadnia się".
Jest też bardzo słuszna uwaga, że właściwie to nie wiadomo w jakiej formie protestującym został zaprezentowany temat i przez kogo.

I kto tu chodzi w gimiakach?:
Artykuł krytyczny wobec protestujących.

pablo · Wysłany: 15-04-2008, 08:45

Za wywiadem w Głosie Wielickim (nr 4):

Pomysłodawcy są zaskoczeni wrzawą, nie chcą już nawet podawania swoich nazwisk, wszystko zapowiadało się spokojnie:
"Nie chcieliśmy robić zamieszania, mieliśmy pomysł i próbowaliśmy wcielić go w życie. Spokojnie skonsultowaliśmy go z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków, który miał kilka uwag i zmian do projektu. Po uzgodnieniu otrzymaliśmy wstępną akceptację miejskiego architekta Wieliczki. Następnie wystąpiliśmy do urzędu gminy o uzgodnienie z planem zagospodarowania przestrzennego

- Co tak zbulwersowało Radnych?
-Przede wszystkim chciałbym wyjaśnić nieporozumienie. Nasza wystawa nie miała na celu promowania komunizmu ani nawet przedstawiania go. Zgromadziliśmy masę przedmiotów będących odbiciem materialnym tamtych czasów.

-Ale Lenin, sierp i młot?
-Tak to symbole tamtego systemu. Ale chcieliśmy je przedstawić jako zdewaluowane symbole. Sierp i młot miały wisieć na złamanym maszcie, a Lenina chcieliśmy pokazać w kufajce, w gumiakach i z rowerem. Ze względu na to, że nie mamy możliwości wystawienia żadnego szyldu te eksponaty miały informować o istnieniu naszej wystawy."

Dalej właściciele piszą o odmowie uzgodnienia z Geodezji oraz o próbach porozumienia z gminą, niestety pisma z prośbą o przedyskutowanie tematu do Burmistrza i Przewodniczącego Rady pana Zarębskiego pozostały bez odpowiedzi.
Dalej piszą co udało im się zgromadzić na wystawę, wiele rzeczy, które poprzynosili sami mieszkańcy, jak np. pończochy, papier toalet. zastępczy, kartki na mięso, chcieli pokazać sklep mięsny z tamtych czasów, mają traktor ursus chcieli posadzić dziewczynę jak na słynnym plakacie i wiele innych eksponatów. Próbują zdobyć saturator.

Co ciekawe:

-"Jak odebraliście protest sołtysów i kombatantów AK?
-To wszystko nas zaskoczyło, tym bardziej, że nie zrobiliśmy nic oprócz złożenia prośby o uzgodnienie w gminie. Nawet nie wiemy jak się o naszym projekcie dowiedzieli i czy posiadają dobre informacje. Takie sytuacje zniechęcają do robienia czegokolwiek."

nacomito · Wysłany: 15-04-2008, 11:35

sol2 · Gość

obywatel · Gość

czesio · Gość

Cytowane artykuły (www.gloswielicki.pl)

Kto się boi PRL-u?
http://www.gloswielicki.pl/nt841.html

I kto tu chodzi w gumiakach?
http://www.gloswielicki.pl/nt842.html

biznes · Gość

Nie kapuję o co chodzi z tym muzeum. Jak otwieram knajpę to też muszę przekonać proboszcza, dyrektora szkoła i różnych radnych, że np. nie będzie za blisko: kościoła, szkoły , cmentarza itp. Jak nie umiem przekonać to będzie g... a nie knajpa.

Co on tak płacze, ten Hankus - jak nie umie załatwić sprawy, to niech zostawi, znajdą się tacy co potrafią. Dogadać trzeba się umieć - zawsze tak było i tak jest dzisiaj.

pablo · Wysłany: 16-04-2008, 13:29

Ja szczerze mówiąc nie rozumiem w drugą stronę. Knajpy są objęte koncesjami, więc pozwolenia są potrzebne. Ale muzeum? Mam miejsc to robie co chcę, nie wiem po co jakiekolwiek uzgodnienia...

przemo · Wysłany: 16-04-2008, 13:31

Mistrzu od biznesu, sęk w tym , że nasze władze nei chcą z nim gadać i porozumiwają sie poprzez lokalne brukowce, lub portale gminne.

Gość jest spalony na starcie a teza "nie bo nie" mało mnie przekonuje.

biznes · Gość

przemo · Wysłany: 16-04-2008, 13:59

Ja to rozumiem

I wiem że nie ma łatwo.
Ale poczytaj wszystko co było powyżej.
Niestety w naszym miescie rządzi kolaicja Kombatancko-sołytysowsko-kopalniana i ona mówi odrazu Nie bo nie.
Pozatem jak chcesz owtierać knajpe to chodzisz i przekonujesz a z tego co wiadomo w tej sprawie nie ma nawet po co chodzić bo wszyscy wydali wyrok odrazu.

Froonek · Gość

Kto się boi PRL-u?

Pomysł z Muzeum Techniki w Wieliczce szybko zdobył uznanie, zainteresowane są szkoły i turyści indywidualni. Spółka Wielart chciała wspominanie przeszłości rozszerzyć na takie bliskie nam i zarazem odległe, siermiężne czasy PRL-u. I wybuchła bomba.

Rozmawiam z prezesem spółki Wielart i pełnomocnikiem firmy panią Katarzyną. Oboje nie chcą już podawania swoich nazwisk i prezentowania zdjęć bo są zaskoczeni i onieśmieleni wrzawą, jaka otoczyła ich projekt. A zapowiadało się całkiem spokojnie.

- Dlaczego narobili Państwo takiego zamieszania?

- Nie chcieliśmy robić zamieszania – odpowiada prezes Wielartu – mieliśmy pomysł i próbowaliśmy wcielić go w życie. Spokojnie konsultowaliśmy go z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków, który miał kilka uwag i zmian do projektu. Po uzgodnieniach z konserwatorem otrzymaliśmy wstępną akceptację miejskiego architekta Wieliczki. Następnie wystąpiliśmy do urzędu gminy o uzgodnienie naszej inwestycji z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

- Co tak zbulwersowało Radnych Miasta Wieliczki?

- Przede wszystkim chciałbym wyjaśnić nieporozumienie. Nasza wystawa nie miała na celu promowania komunizmu ani nawet przedstawiania go. Zgromadziliśmy masę przedmiotów będących odbiciem materialnym tamtych czasów.

- Ale Lenin, sierp i młot?

- Tak, to symbole tamtego systemu. Ale chcieliśmy je przedstawić jako zdewaluowane symbole. Sierp i młot miały wisieć na złamanym maszcie a Lenina chcieliśmy pokazać w kufajce, w gumiakach i z rowerem. Ze względu na to, że nie mamy możliwości wywieszenia żadnego szyldu te eksponaty miały informować o istnieniu naszej wystawy. Taki był pomysł ale jak każda koncepcja może być zmieniony i dopracowany.

- Gmina nie zgodziła się na uzgodnienie projektu?

- Niestety nie, otrzymaliśmy lakoniczne pismo od Kierownika Wydziału Geodezji z informacją, że „nie uzgadnia projektu”.

- Czy próbowali się Państwo porozumieć z Urzędem Gminy, może da się jakoś dogadać?

- Oczywiście, pisaliśmy pisma do Burmistrza i Przewodniczącego Rady pana Zarębskiego. Ale pozostały bez odpowiedzi. Prośba o spotkanie i przedyskutowanie tematu również.

- Co chcieliście pokazać na tej wystawie?

- Mamy zgromadzonych wiele ciekawych przedmiotów, często unikalnych. Ludzie przychodzą i przynoszą nam różne rzeczy przechowywane przez lata w domu jak np. pończochy i kapturek przeciwdeszczowy – zestaw wyposażenia funkcjonariuszki Milicji Obywatelskiej, papier toaletowy zastępczy, kartki na mięso i wiele innych. Chcieliśmy pokazać sklep mięsny z tamtych czasów, bar z PRL-u, typowy pokój robotniczego M-1 ze ścianami wymalowanymi wałkiem z deseniem. Mamy traktor Ursus, chcieliśmy posadzić na nim dziewczynę z PGR-u, tak jak na słynnym plakacie.

- Podobno brakuje wam saturatora?

- To eksponat naprawdę trudny do zdobycia i bardzo cenny. Zwłaszcza te wczesne wersje ze szklanymi pojemnikami na soki. Jedna firma w Warszawie ma taki pięknie odnowiony i wypożycza go na różne imprezy za tysiąc złotych dziennie. Znaleźliśmy jeden na aukcji, bardzo zniszczony i wymagający dużych nakładów. Niestety spóźniliśmy się na licytację – został sprzedany za 7 tysięcy złotych.

- Czy łatwo jest w Wieliczce wyjść z inicjatywą?

- Niestety niełatwo. Miasto powinno się rozwijać, powinno żyć. Popatrzmy na Niepołomice czy Dobczyce – tam czuje się ducha przedsiębiorczości. Ale sami przedsiębiorcy nie są w stanie sami nić zmienić, porozumienie i współpraca z samorządem są konieczne. Nie od dzisiaj mówi się o tym, że miasto nie korzysta z obecności takiej liczby turystów. Przyjeżdżają i po zwiedzeniu kopalni od razu wyjeżdżają – u nas nie ma nawet bazy gastronomicznej, żeby ich nakarmić. Muszą szybko wracać do Krakowa.

- Jak odebraliście Państwo protest sołtysów i kombatantów AK?

- To wszystko nas zaskoczyło, tym bardziej że nie zrobiliśmy nic oprócz złożenia prośby o uzgodnienie w gminie. Nawet nie wiemy jak się o naszym projekcie dowiedzieli i czy posiadają dobre informacje. Takie sytuacje zniechęcają do robienia czegokolwiek.

Froonek · Gość

I kto tu chodzi w gumiakach?

Muzeum historii komunizmu w Wieliczce nie powstanie. To spór o nazwę czy ideę?

Pozornie pomysł wydawał się doskonały. Wystawa, dzięki której będzie można przypomnieć sobie jak wyglądały kartki na mięso, czarno-biały telewizor czy aluminiowy widelec powinna cieszyć się sporym powodzeniem.

Tak przynajmniej myśleli przedstawiciele Wielartu, składając w Urzędzie Miasta dokumenty, które miały dać początek muzeum historii komunizmu. W końcu – z perspektywy czasu – nawet wielogodzinne kolejki po mięso mogą wydawać się czymś zabawnym. Dlatego slogan reklamujący muzeum brzmiał „komunizm na wesoło”.

Jednak autorzy pomysłu nie wzięli pod uwagę tego, że poczucie humoru nie u wszystkich jest jednakowe. I posypały się gromy. Prawnicy ostrzegali przed złamaniem art. 13 Konstytucji, mówiącego o zakazie promowania treści faszystowskich i komunistycznych. Zarząd i członkowie wielickiego Koła Armii Krajowej podpisali protest przeciwko tworzeniu muzeum, wyliczając w nim ofiary wywiezione z terenu powiatu do sowieckich łagrów. Według AK-owców takie muzeum byłoby „...hańbą dla społeczeństwa wielickiego (...) w oczach narodu polskiego i całego świata”. Radnym też do śmiechu nie było. Zakwestionowali projekt już na etapie dyskusji. Za nimi poszli sołtysi i przewodniczący Zarządów Osiedlowych w Mieście i Gminie Wieliczka, przestrzegając przed „...okrywaniem hańbą Królewskiego górniczego Miasta Wieliczki (...) które dostarczało 1/3 budżetu do skarbca Koronnego w okresie świetności Rzeczypospolitej”.

Czy ktoś tu przypadkiem nie przeholował? Wzywane są na świadków: skarbiec koronny, Polska, świat cały, z powodu muzeum, w którym można obejrzeć rolkę szarego papieru toaletowego i styropianowego Lenina w gumiakach. Żyjemy w wolnym kraju i swoje zdanie może wyrazić każdy. Jednak pozostaje pytanie, czy przy każdej, nawet najbanalniejszej okazji musimy rozwijać narodowe sztandary? Licytować, kto jest prawdziwym Polakiem?

Komunizm w Polsce należy do przeszłości. Z całą pewnością nie wróci, bo niby kto miałby tego chcieć. Dla ludzi młodych jest epoką tak samo odległą jak czasy Franciszka Józefa. Starsi, w znakomitej większości, także się z nim nie identyfikują. Gdyby zapytać przeciętnego Polaka, czy wstydzi się za PRL, odpowie, że nie. Nie ma za co, bo to nie był jego ustrój.

Więc o co ten spór? Przecież PRL istniał rzeczywiście. Jego ocena jest jednoznacznie negatywna. I nikt, także autorzy pomysłu, nie chce komunizmu gloryfikować czy propagować. Natomiast istnienie takiego muzeum mogłoby być swoistą lekcją historii. O tyle ciekawą, do zwiedzania nie potrzebowalibyśmy wynajęcia przewodnika. Tu jego zadanie doskonale spełniłby każdy, kto skończył 40 lat.

Ważne jest też to, że muzeum zapewnia przechowanie PRL-owskich rekwizytów, których jest coraz mniej. Tysiąc złotych z Kopernikiem można znaleźć jeszcze w niejednym domu, ale o pięćsetzłotowego „brudasa” już trudno. Mimo, że był najdłużej funkcjonującym banknotem, a z obiegu wyszedł dopiero w 1977 roku. W podobny sposób znikają, wyrzucane w ramach porządków, kartki na mięso, pocztówki dźwiękowe czy radia z adapterem. Nawet „syrenkę” już spotkać nie sposób. Te przedmioty to oczywiście nie to samo, co husarskie zbroje, ale za pięćdziesiąt lat będą stanowić doskonałe świadectwo historii.

Dlaczego więc muzeum budzi takie kontrowersje? Pojawiają się głosy, że problem stanowi sama nazwa. Z pewnością „muzeum historii PRL” czy „muzeum XX wieku” byłoby nazwą lepszą. Wątpliwe jest jednak, czy to wystarczyłoby do złagodzenia sporu wokół muzeum. Można zrozumieć obiekcje radnych, wysuwających zastrzeżenia natury formalnej: lokalizacja na ul. Dembowskiego, głównym trakcie komunikacyjnym Wieliczki. To argument z którym można dyskutować. Trudno jednak odnieść się do opinii, w których politykę, historię i jej ślady – eksponaty – wrzuca się do jednego worka. Za kilkadziesiąt lat przedmioty z epoki PRL-u będą równie unikalne, jak te z czasów C.K. Jeśli nie zaczniemy gromadzić teraz, to nie będziemy ich mieć wcale.

(ze strony www.gloswielicki.pl)